Başak Parlak'tan küfür itirafı!...

Bugün'den Okan Işık'ın röportajı...

Oyun­cu­luk ha­ya­tı­nıza na­sıl gir­di?

2002’de Te­kir­dağ’da or­ta­oku­la gi­der­ken ilk di­zi­mi yap­tım.  Di­zi Kay­se­ri’de çe­ki­li­yor­du. Her haf­ta Te­kir­dağ’dan İs­tan­bul’a, İs­tan­bul’dan Kay­se­ri’ye gi­dip ay­nı şe­kil­de ge­ri dö­nü­yor­dum. O za­man ta­bii ki çok zor­du. Bir­ de ya­şım kü­çük­tü, 12 ya­şın­day­dım. Be­nim için çok me­şak­kat­li ol­du.

O za­man­lar oyun­cu­lu­ğu hiç bı­rak­ma­yı dü­şün­dü­nüz mü?

Baş­la­dık­tan son­ra bı­rak­ma­yı hiç dü­şün­me­dim. Da­ha ilk di­zim­de de set­te ken­di­mi iyi his­se­tim. Ben bu işi ya­pa­bi­li­rim di­ye dü­şün­düm.

Ço­cu­ğu­nu di­zi­le­re sok­mak is­te­yen­le­re ne der­si­niz?

İn­san­lar ço­cu­ğu­nun fo­toğ­raf­la­rı­nı gön­de­ri­yor. ‘A­jan­sa yaz­dır­mak is­ti­yo­rum, ne ya­pa­yım’ di­ye so­ru­yor­lar. On­la­ra bi­raz sa­kin ol­ma­la­rı­nı tav­si­ye edi­yo­rum. ‘Kö­tü bir yer’ di­ye söy­le­mi­yo­rum ama ço­cuk psi­ko­lo­ji­si için zor. Baş­ka bir dün­ya­ya adım atı­yor. İn­san­lar onu te­le­viz­yon­da iz­li­yor. Son­ra oku­la gi­di­yor. Bir ya­ban­cı­laş­ma olu­yor.

Siz psi­ko­lo­jik sı­kın­tı­ ya­şa­dı­nız mı?

Yok ben şans­lıy­dım ra­hat at­lat­tım. Kü­çük bir okul­da oku­dum. Her­kes bir­bi­ri­ni ta­nır­dı. İs­tan­bul’da bü­yü­me­me­nin avan­ta­jı. Öğ­ret­men­le­rim de çok des­tek ol­du.

Ço­cuk­luk ha­ya­li­niz ney­di?

Ba­na psi­ki­yatr ha­va­lı ge­li­yor­du. Ka­rar aşa­ma­sı­na gel­me­den oyun­cu­lu­ğa baş­la­mış ve bu­nun mes­le­ğim ola­ca­ğı­na ka­rar ver­miştim.

Üç kol­dan ge­li­yor­su­nuz, yo­ğun tem­po­dan kork­mu­yor mu­su­nuz?

Kö­rü kö­rü­ne gö­zü­mü kör edip bu iş­le­rin içi­ne gir­di­ğim için bir sı­kın­tı duy­mu­yo­rum. Bi­raz bö­lü­nü­yo­rum ama çok ke­yif­li bir yo­ğun­luk. Ben çok şans­lı­yım. Sev­di­ğim işi ya­pı­yo­rum ve üs­tü­ne pa­ra ve­ri­yor­lar.

Si­ne­ma, ti­yat­ro, di­zi, en çok han­gi­sin­den haz alı­yor­su­nuz?

Hep­si­nin fark­lı yer­le­ri var. Sah­ne­de ol­mak hep­sin­den çok baş­ka. Se­yir­ciy­le di­rekt te­mas ku­ra­bi­li­yorsunuz ve on­lar­dan tep­ki al­mak en en­te­re­san bul­du­ğum sa­nat. Ka­me­ra önü oyun­cu­lu­ğu da baş­ka bir hi­ka­ye. Di­zi çek­mek çok he­ye­can­lı. Be­yaz­per­de­de ken­di­ni gör­mek ise çok gu­rur ve­ri­ci bir du­rum.

‘Kış Gü­ne­şi’ di­zi­sin­de­ki ka­rak­te­ri­niz­den bi­raz ipucu ve­rir­mi­si­niz?

Se­da’yı oy­nu­yo­rum. Ka­ri­ye­rin­de üst sı­ra­la­ra çık­mış mo­da ta­sa­rım­cı­sı bir kız. Çok hırs­lı, tu­tu­ğu­nu ko­pa­ran, he­def­le­di­ği şe­ye ulaş­mak için her şe­yi gö­ze ala­bi­len çok di­şi bir kız.  Ben­den çok fark­lı bir ka­rak­ter. Bu yüz­den ka­rak­te­ri çı­kar­tır­ken çok zor­lan­dım.

Mo­day­la ara­nız na­sıl?

Hiç mo­da­yı ta­kip eden, trend gi­yi­nen bi­ri ola­ma­dım. Hat­ta ba­zı ar­ka­daş­la­rım tar­zı­mı de­mo­de bu­lur. Alış­ve­riş­ko­lik de de­ği­lim. Sa­de­ce ayak­ka­bı çok alı­rım. Hiç giy­me­di­ğim 10 çift ayak­ka­bım var­dır. Da­ya­na­mı­yo­rum, alı­yo­rum.

Pe­ki ko­me­di mi dram mı; han­gi­si si­ze da­ha ya­kın?

Ko­me­di­nin se­ti çok eğ­len­ce­li. Sı­fır stres iş ya­pı­yor­sun ama ben dram oy­na­mak­tan da­ha ke­yif alı­yo­rum.

Şük­rü Öz­yıl­dız ve As­lı En­ver’le ay­nı se­ti pay­la­şa­cak­sı­nız, da­ha ön­ce ta­nı­şı­yor muy­du­nuz?

Şük­rü ile ön­ce ça­lış­mış­tık, uzun yıl­lar­dır ar­ka­da­şız. Set dı­şın­da da ener­ji­siy­le müt­hiş­tir. As­lı ile ye­ni ta­nış­tık. O da çok iyi. Set­te hiç­bir sı­kın­tı­mız yok, her­kes bir­bi­riy­le iyi an­la­şı­yor.

Ro­lü­nü­ze na­sıl ha­zır­la­nı­yor­su­nuz?

O kız­lar na­sıl­lar göz­lem­li­yo­rum.  Ko­nuş­ma­nı­za,  ba­kı­şı­nı­za,  du­ru­şu­nu­za si­ra­yet eden bir du­rum. Er­kek ço­cu­ğu gi­bi gi­dip, se­te mo­da ta­sa­rım­cı­sı olu­yo­rum. Çok ko­mik olu­yor.

10 yıl son­ra ken­di­ni­zi gör­mek is­te­di­ği­niz yer ne­re­si?

Her yap­mam de­di­ği­mi yap­tım. An­ne ol­ma­yı  dü­şün­mü­yo­rum de­sem iki yıl son­ra ço­cuk do­ğu­ra­bi­li­rim. Bir ai­le kur­mak is­te­rim. 10 yıl son­ra uma­rım ba­şa­ra­bil­miş olu­rum.

Ay­na­ya ba­kın­ca ken­di­ni­zi gü­zel bu­lu­yor mu­su­nuz?

Fe­na de­ği­lim. Ahım şa­hım bul­mu­yo­rum ama göz ren­gim avan­taj. Bu­nun­la na­sıl övü­ne­yim, ge­ne­tik ba­ba­mın göz­le­ri böy­ley­di ba­na geç­ti. Be­nim yap­tı­ğım bir şey de­ğil.

Be­ğen­me­di­ği­niz bir yer var mı?

O ka­dar çok yer var ki. Baş­ka in­san­la­rı çok be­ğe­ni­yo­rum ama ken­di­mi be­ğe­ne­mi­yo­rum.  Ne­re­de bir sı­kın­tı var­sa gö­zü­nüz ora­ya gi­der. Bir ye­ri­mi yak­mak is­te­mi­yo­rum o yüz­den is­mi­ni ver­me­ye­ce­ğim.

Hep fit gö­rü­yo­ruz si­zi bu­nun sır­rı­nı öğ­re­ne­bi­lir mi­yiz?

Spor ya­pı­yo­rum. Va­kit bu­la­ma­dı­ğım­da ko­şu­yo­rum. Fast fo­od ye­mem da­ha çok seb­ze ağır­lık­lı bes­le­ni­yo­rum. Ba­na yük­te ha­fif, fay­da­da ağır be­sin­ler yi­yo­rum.

Çocuğum olsa sete götürmem

Oyun­cu­luk ma­ce­ra­mı bi­raz zor ge­çir­di­ğim için ken­di ço­cu­ğu­mu di­zi­ler­de oy­nat­mam. Çün­kü ço­cuk­lar için zor bir or­tam. On­lar ken­di ya­şıt­la­rıy­la oy­na­mak is­ti­yor­lar. Bel­li bir ya­şa gel­dik­ten son­ra bu işi yap­mak is­ti­yor­sa her tür­lü des­tek olu­rum ama ço­cuk­ken se­te ge­tirme­yi doğ­ru bul­mu­yo­rum.

İVEDİK UÇ BİR KARAKTER

Şevkat’in, Re­cep İve­dik’e ben­ze­ti­li­yor ol­ması çok ra­hat­sız edi­ci. Hiç hoş­lan­mı­yo­ruz. As­lın­da ben­zer ta­raf­la­rı yok. Re­cep İve­dik çok da­ha uç bir ka­rak­ter, da­ha ka­ri­ka­tü­ri­ze,  Şev­kat da­ha halk­tan Ana­do­lu ço­cu­ğu gi­bi. ­

STATTA KÜFÜR AĞZIMDAN ÇIKABİLİYOR

Ko­yu bir Ga­la­ta­sa­ray ta­raf­ta­rı­yım. Bü­tün te­za­hü­rat­la­rı bi­li­rim. Stat­ta is­tem­siz­ce kü­für­ler ağ­zım­dan çı­ka­bi­li­yor. Ga­la­ta­sa­ray yüz­ünden bu ara  iddia yap­mı­yo­rum.

MAÇO ERKEĞE KATLANAMAM

Ma­ço er­ke­ğin de se­ve­ni var, ya­pa­cak bir şey yok. Ya­nım­da­ki adam kıs­kan­sın, bi­raz trip at­sın is­te­yen var. Be­nim kat­la­na­bi­le­ce­ğim bir şey de­ğil. Yap­tı­ğı­mız iş bel­li.

BAŞROL TAKINTIM YOK

Bir­bi­rin­den fark­lı ka­rak­ter­ler oy­na­mak odak nok­tam. Üç bö­lüm­de bi­te­cek di­zi­de baş­rol oy­na­sam ne olur! Baş­rol oy­na­mak gi­bi bir ta­kın­tım yok.