Gonca Vuslateri'nin dindiremediği hasret
Geçen Nisan ayında hayatını kaybeden besteci, söz yazarı ve müzisyen Attila Özdemiroğlu yakın dostu Gonca Vuslateri'nin satırlarında böyle hayat buldu.
Sözcü'de yer alan habere göre ünlü besteci ile dostluğu uzun bir zamana yayılan Gonca Vuslateri, Özdemiroğlu’yla olan yakın ilişkisini ve samimiyetini satırlarına taşıdı.
Nisan ayında hayatını kaybeden Attila Özdemiroğlu için hissettiği duyguları kaleme alan Vuslateri, hesabından son derece duygusal ve uzun bir paylaşımda bulundu.
İşte Gonca Vuslateri’nin Özdemiroğlu’nun yokluğunda hissettiklerini yazdığı o satırlar:
“Seninle konuşmaya o kadar ihtiyacım var ki… Ama her şeyi zaten biliyorsun. Moralim bozuk sana gelmiştim de “Hava almak istiyorum bir şey nefesimi kesti oksijenim bitti sanki” demiştim. 5 dakika sonra oksijen tüpüyle geldin. “Bizde çare çok Goncam” diye.. Yere devrilmiştim gülmekten. Şimdi olsan yine, kırılan kalbimin parçalarını üst üste koysan. Çıkıp o kürsüde konuşma yapsam, şaşırsam, saçmalasam coşkuya kalbimden geçenleri kekeleyerek söylesem ve bir tek sen bilsen gerçekten kalbinden konuşmanın nasıl zor olduğunu. Aslında neyi başardığımı sonra da çıkışta beyaz şarap içip “Sevgi sözcükleri” filminde Debra’nın performansını konuşsak. Ben Manik Serçe’yi yazarken gece yarısı eve gelsen “Sana tema hazırladım” deyip 3 parça çalsan. Eric Morris Turkiye’ye gelip workshop verdiğinde hastaneden arayip “O derse gideceksin!” diye haykırman ve bu yüceliğine rağmen annemden çok korkman. Harika çocukların arkadaşım- kardeşlerim, harika eşin bir abla-bir dost olsun. Bu da bizim sırrımız olsun. Profil fotoğrafın köpeğim Cissy ile instagramda eve son uğrayışında şimdi gittiğin o ışıklı evden bu gece kalbime misafir olduğunda. Hiç kalmadan gönderir miyim seni ben! Işık adam. Bitmeyen senfonim. İyi ol. Hep. Gül. Sen…”
Nisan ayında hayatını kaybeden Attila Özdemiroğlu için hissettiği duyguları kaleme alan Vuslateri, hesabından son derece duygusal ve uzun bir paylaşımda bulundu.
İşte Gonca Vuslateri’nin Özdemiroğlu’nun yokluğunda hissettiklerini yazdığı o satırlar:
“Seninle konuşmaya o kadar ihtiyacım var ki… Ama her şeyi zaten biliyorsun. Moralim bozuk sana gelmiştim de “Hava almak istiyorum bir şey nefesimi kesti oksijenim bitti sanki” demiştim. 5 dakika sonra oksijen tüpüyle geldin. “Bizde çare çok Goncam” diye.. Yere devrilmiştim gülmekten. Şimdi olsan yine, kırılan kalbimin parçalarını üst üste koysan. Çıkıp o kürsüde konuşma yapsam, şaşırsam, saçmalasam coşkuya kalbimden geçenleri kekeleyerek söylesem ve bir tek sen bilsen gerçekten kalbinden konuşmanın nasıl zor olduğunu. Aslında neyi başardığımı sonra da çıkışta beyaz şarap içip “Sevgi sözcükleri” filminde Debra’nın performansını konuşsak. Ben Manik Serçe’yi yazarken gece yarısı eve gelsen “Sana tema hazırladım” deyip 3 parça çalsan. Eric Morris Turkiye’ye gelip workshop verdiğinde hastaneden arayip “O derse gideceksin!” diye haykırman ve bu yüceliğine rağmen annemden çok korkman. Harika çocukların arkadaşım- kardeşlerim, harika eşin bir abla-bir dost olsun. Bu da bizim sırrımız olsun. Profil fotoğrafın köpeğim Cissy ile instagramda eve son uğrayışında şimdi gittiğin o ışıklı evden bu gece kalbime misafir olduğunda. Hiç kalmadan gönderir miyim seni ben! Işık adam. Bitmeyen senfonim. İyi ol. Hep. Gül. Sen…”