Öncel Öziçer: 'Ana-babalık çok zor iş vesselam!'

Ünlü isimlerin çocuklarına çok üzülüyorum ben.

Ana babalarının meslek tercihleri yüzünden hiçbir zaman ne çocukluklarını ne de gençliklerini doya doya yaşayamıyorlar.

Sürekli baskı altındalar.

Kameralar doğdukları andan itibaren üzerlerinde...

Son olarak Mehmet Ali Erbil ve Nergis Kumbasar'ın kızları Yasmin, magazin basınının gündemindeydi.

Mini şortlu fotoğrafları büyük tepki çekti.

Sorun sadece kısalık ise ne hakla ve ne münasebet?

Hani özgürlüklerden yanaydık?

Kimse kimsenin ne giydiğine karışamaz, karışmamalı...

Ama...

Bu benim şahsi görüşüm, katılırsınız katılmazsınız: Dekolte dediğin zaman da göze batmaması için o insana gerçekten yakışması, üzerinde sırıtmaması lazım.

Çekici olacağım derken ucuz görünmek de var çünkü işin ucunda...

Mehmet Ali Erbil gelen tepkiler üzerine bir açıklama yaptı:  "Kızım 19 yaşında ve kendini biliyor . Ona güvenimiz sonsuz. Ne giyineceğine karışmam ve onu kısıtlamam. Kızım nerede ne yapacağını bilir" dedi.

Harika! Bir babanın evladına dışarıdan gelecek saldırılar için böyle kol kanat germesi, savunması, arkasında durması harika!

Ama sadece bu kadarla kaldıysa eksik...

Her çocuğun her yaşta ana babasının uyarılarına , yol göstermesine, tecrübelerine ihtiyacı vardır.

Bir parça disiplinin zararı değil faydası olur.

Yasmin'in o kıyafeti kusura bakmasın ama gerçekten hiç estetik değildi.

Bir kere yaşının kılığı değildi.

Henüz 19 yaşında gencecik bir kızın ayağında o modası geçeli bin yıl olmuş aşırı topuklu siyah ayakkabıların, kolunda Coco Chanel çantanın ne işi var?

Annesi komşuya gidince onun giysilerini giymiş küçük bir kız çocuğu gibi...

O şortu da tavsiyem, biraz spora ağırlık verip, kilo verince giysin.

Gerçekten kötü durmuş.

Benim kızım o kılıkta dışarı çıkmaya kalksa kendisini uyarırım.

İstediği kadar iyi eğitim alsın, daha 19 yaşında bir genç her şeyin en doğrusu da bilemez hani!

Yani çocuklarımıza özgüven aşılayalım derken saldım çayıra da yapmayalım.

Çocukları yaşına uygun alışveriş etmesi konusunda yönlendirerek işe başlamak lazım herhalde.

Anne ve babanın anne ve baba gibi olması gerektiğini düşünüyorum ben.

Arkadaş gibi değil.

Her istediğini alarak, her istediğini yapmasına izin vererek sağlam karakterli, özgüven sahibi değil, ancak şımarık ve tatminsiz çocuklar yetişir.

Gençtir özenir, ama yeri geldiğinde uyarı yapmak, tavır koymak da anne-babanın en önemli görevidir.

***********

Sabrı olmayan en büyük acı

Dün akşam Adnan-Begüm Şen çiftinden gelen haber hepimizi perişan etti.

Bir anne-baba daha, bu dünyadayken cehennemi gördü.

Allah yaşamını yitiren çocuklarını bir an önce cennetine kabul etsin. Ana babacığına da sabır versin diyeceğim de bu dünyada sabrı olmayan tek üzüntü bu herhalde.

Çok üzücü çok...

Özellikle bu ülkede, bir gencin herhangi bir motorlu taşıt kullanma yaşı 21 olmalı.

Çünkü burası, hiçbir trafik kuralının uygulanmadığı, ruh hastası trafik zorbalarının yollara sebil gibi dağıldığı ülke...

Ben kendi ailemin çocuklarından, gençlerinden biliyorum.

Daha ilkokulda başlıyor istekleri...

Önce bisiklet, sonra küçük motosiklet veya elektrikli bisiklet, ardından daha ehliyet almadan "Anne versene bir tur", 18 yaşına basar basmaz da "otomobil isterim" diye tutturmaları.

Ailelerin işi çok zor.

Çocuğunu mutlu etmek , çok istediği bir şeyi ona hediye etmek, yüzünün sevinçle parladığını görmek müthiş bir keyif.

Ama işte bu memleket, bazı hediyelerin çocuklara erken verilmesini tehlikeli kılıyor.

Sanırım bağırlara taş basıp, "Ben ağlayacağıma o ağlasın"  mantığıyla evlatları trafiğe mümkün olduğunca geç çıkartmak.

Aman çok zor be!.. Öyle yapsan olmuyor, böylesi büyük tehlike...

Bu ülkede anne baba olmak gerçekten çok zor!

Öncel ÖZİÇER