Cem Davran: "Kurnaz insanlara alerjim var"

Posta Gazetesi'nden Alev Gürsoy Cimin'in röportajından...

En sevmediğiniz insan tipi?

Kurnaz alerjisi var bende. Bencil olanı bile bir yere kadar anlarım, sevmem ama anlarım. Fakat kurnazlara bünyem reaksiyon veriyor.

Asla taviz vermeyeceğiniz şeyler neler?

“Yalan sevmem” diyeceğim samimiyetsiz olacak. ‘Asla’ kelimesini de sevmem mesela. Bilemedim. Bazen sizi mutlu eden şeyler başkasını mutsuz edebiliyor, size önemli olan başkasına önemsiz olabiliyor. Öylesine bükülmez, kırılmaz bir hayata inanamam. Zamanın ruhu diye bir şey var mesela. İnsanın kendini arama sürecini kim tamamlamış ki ben buna talip olayım? Gittiği yere kadar işte. Taviz de verilir icabında, ne var ki bunda?

MAGAZİN BENDE GÜZEL DURMUYOR UNUTULMAYI SEVEN BİR ADAMIM

Ünlü insanların özel hayatında pek istikrar olmaz ama siz hiçbir zaman duruşunuzu bozmadınız. Abuk sabuk hallerle magazinlere malzeme olmadınız. Bunu nasıl beceriyorsunuz?

El terazi, göz kantar yöntemiyle. Ben de seçilmiş kişi değilim elbet, yanlışlarım çok oldu. Arızaya, aykırıya gösterilen özel ilgiyi de bilmiyor değilim tabii. Magazin bende güzel durmuyor, yaşadım yıllar önce. Unutulmayı seven bir adamım, çok önemsiyorum bunu.

‘Düzenli bir hayat’ lafı size neyi çağrıştırıyor?

Düzensizlik. Dışarıdan bakınca “Ay ne kadar düzgün adam, düzenli bir hayatı var” gibi hisler uyandırdığımı biliyorum, öyle değil aslında. Sadece hayatımı beyan etmeyi sevmiyorum. Fırtınalarım içinde tek başıma boğuşuyorum.

Sadık bir adam mıdır Cem Davran?

Evet.

Kendinizi hayata karşı nasıl tanımlıyorsunuz?

Bir elim çocukluğumda diğer elim çocuklarımda, bu kadar. Hayat en kıymetli dostum. Aramız iyi, onu sakınarak yaşıyorum. O da bana karşı boş değil, hassas biliyorum.

İyi bir baba olduğunuzu biliyorum. Size göre iyi bir aile olmanın sırrı nedir?

Benden formül alamazsınız, yok çünkü. Baba olmayı çok seviyorum. İki oğlum var, keşke daha çok çocuk yapsaydım. Sırrım yok inanın. Sevgi dolu, tüm dünyayı kucaklayacak kadar güzel yürekli bir anne babanın çocuğuyum. Bana hediye diye emanet ettikleri muhteşem bir ablam var. Toplumu yönlendirmek için görevli gönderilmedim. Sıradan bir yaşam kurdum kendime, babamın çıtasına ulaşmaya çalışıyorum...